رطوبت استخر و کنترل آن

 

میزان رطوبت موجود در هوای استخرها و کنترل آن به میزان استاندارد همواره یکی از دغدغه های اصلی طراحان ، سازندگان ، صاحبان ، مسولین حفاظت ونگهداری و استفاده کنندگان بوده است . میزان رطوبت بالای هوای استخر و همچنین رطوبت پایین آن باعث ایجاد مشلات عدیده ای خواهد شد.

اگر میزان رطوبت موجود در هوای استخر پایین تر از حد مجاز باشد باعث افزایش تبخیر مقدار آب بدن از سطح پوست شناگران شده و باعث ایجاد حس ناخوشایند سرما در شناگران می گردد ، همچنین اگر میزان رطوبت بیش از حد مجاز باشد باعث ایجاد زنگ زدگی و خوردگی در تاسیسات فلزی ، تخریب مصالح و سطوح ، تقطیر آب روی سطوح ، نم گرفتن دیواره ها و سقف استخر و ایجاد محیط مناسب جهت رشد انواع قارچها و کپک ها در جاهای مختلف استخر می گردد. میزان رطوبت  استاندارد هوای محیط استخرها بین 50 درصد تا 60 درصد است.

در ابتدا طراحان استخرها برای کاهش رطوبت هوای محیط از فنهای مکنده جهت خروج هوای استخراستفاده می کردند و برای گرم کردن هوای ورودی جایگزین هوای خروجی از هیتر گرم کننده استفاده می کردند ، این عمل همواره دارای مشکلات عدیده ای از جمله نوسان در میزان رطوبت هوای داخل استخر و مصرف زیاد انرژی با راندمان پایین بود.

امروزه با پیشرفت عمل طراحان استخرها به دنبال روشهای جدید جهت نگهداشتن رطوبت در حد استاندارد و کاهش هزینه ها و مصرف انرژی کمتر هستند. کاهش میزان رطوبت و نگه داشتن آن در حد استاندارد نه تنها باعث صرفه جویی در مصرف انرژی شده ، بلکه از خوردگی و زنگ زدگی تاسیسات فلزی جلوگیری کرده وباعث افزایش طول عمر آنها نیز می گردد ، همچنین از رشد انواع قارچها و کپک ها در قسمتهای مختلف استخر جلوگیری خواهد کرد و در نهایت هزینه های تعمیرات ونگهداری آنها به طرز چشمگیری کاهش می یابد.

هنگامی که دمای هوای استخر پایین تر از دمای آب استخر باشد باعث افزایش سرعت تبخیر آب از سطح پوست شناگران شده و احساس سرما در آنها ایجاد می شود ، در نتیجه همیشه باید دمای هوای محیط استخر بالاتر از دمای آب استخر باشد.

وجود یک رطوبت گیر مناسب در استخر باعث ایجاد تعادل در میزان دمای هوای استخر و آب استخر شده و  بهترین دما را جهت شنای شناگران ایجاد می کند.

دمای استاندارد آب استخر بین 28 تا 29 درجه سانتی گراد (82 تا 84 درجه فارنهایت) می باشد که مقدار آن برای استخرهای مختلف به مقدار جزئی تغییر می کند.

رطوبت نسبی مناسب استخر در حالت استاندارد بین 50 تا 60 درصد است همچنین دمای هوای استخر همیشه باید 2 درجه گرمتر از دمای آب استخر باشد.

 

 

در بعضی مواقع مسئولان نگهداری استخرها دمای آب استخر را بیشتر از دمای هوای محیط استخر تنظیم می کنند و رطوبت نسبی محیط استخر را بالا می برند و عملکرد دستگاه رطوبت گیر را بر هم می زنند که با این عمل شناگران دچار مشکل می شوند ، در صورتی که این عمل کاملا اشتباه می باشد. به عنوان نمونه با افزایش دمای آب استخر به میزان 2 درجه سانتی گراد و کاهش دمای محیط استخر به میزان 1 درجه سانتی گراد نرخ تبخیر آب به میزان 43 درصد افزایش می یابد که نشان دهنده حساسیت تعیین دقیق دمای هوای محیط استخر و آب استخر و مقدار رطوبت موجود در هوای محیط استخر است.

استفاده از رطوبت گیرهای مکانیکی یکی از متداولترین روشهای تنطیم رطوبت استخرهاست. فرآیند کار رطوبت گیرهای مکانیکی بر اساس فرایند ترمودینامیکی (پمپ حرارتی ) است. در این روش رطوبت گیری ، عمل رطوبت گیری هوا بوسیله کویل سرد و افزایش دمای هوای خشک در گرمایش مجدد ، ضمن عبئر از کویل گرم کندانسوور همزمان صورت گرفته تا هوای گرم و خشک جایگزین هوای دارای رطوبت داخل فضای استخرشود. یکی از مزایای مهم رطوبت گیری هوای داخل استخر به روش ترمودینامیکی بازیابی گرمای محسوس و گرمای نهان رطوبت موجود در هوای مرطوب داخل استخر بوده که جهت ایجاد گرمای دوباره هوا مورد استفاده قرار می گیرد که این عمل باعث بهینه سازی در مصرف انرژی شده و کارایی و راندمان بالایی دارد.

 

انتخاب رطوبت گیر مناسب استخرها نه تنها در کاهش مصرف انرژی موثر بوده ، بلکه کارایی و عملکرد مفید دستگاههای استخر را بالا برده و راندمان آن نیز بالاترخواهد بود.